Chillen in Colombia

Mijn eerste indrukken toen ik de grens naar Colombia overstak hebben me idd niet bedrogen; het is hier gewoon TOP, alles!

ZOdra we uit de bus stapten in Cartegena en ons eerste welverdiende koude Aguila biertje open plopten zijn we op zoek gegaan naar een hostel. En zoals zo vaak in grote steden vindt je de gezelligste en vooral goedkoopste backpackers in de hoerenbuurt. .Zo ook hier. En dan ook nog eens binnen de stadsmuren van de oude stad - dat is alsof je op de wallen van Amsterdam logeert, lang niet gek dus:-)Het aanbod als je op straat loopt is dan ook vergelijkbaar: cocaine en sex, alleen goedkoper en beter (neem ik aan). Een gramm cocaine kopen locals hier op straat voor $0.50 en wij gringos voor $5. Geeeeen geld dus en ook nog eens top spul aldus Tom. En heel eerlijk zelfs ik was in de verleiding: het is zo deel van de cultuur dat het erg onschuldig en ook normaal lijkt ...

Maar eigenlijk leg ik de focus nu totaal op de verkeerde plek: want de stad is gewoon een juweel op de deze continent: prachtige oude huisen, gezellige straatjes en pleintjes en dat alles met uitzicht op de caribische zee. Overal worden fruitsappen (van mango, mararcuja tot sinasappels), cocosnoten en vooral bakjes colombiaanse koffie verkocht. Het fenomeen cafe hebben ze eigenlijk niet. De mensen zitten gewooon gezelllig op straat en er komen duzend mensen met koffiekannen langs die je graag voor 30 cent een bakje schenken, je hoeft waar dan ook nooit lang te wachten.


Na drie dagen Cartegena was ik weer op pad, zonder Tom maar nog steeds met Jeong op weg naar Tyrona National Park. Hier duikt het regenwoud in de caribische oceaan wat resulteerd in de meest bounty-achtige stranden die je je maar kan wensen. Heerlijk drie nachten in een hangmat slapen, snorkelen en chillen...

Nadat we de enige twee zonnige dagen van de afgelopen 2 weken te pakken hadden zijn we met de komst van donkere wolken weer snel vertrokken. Jeong naar Bogotha en ik naar Taganga. Dit is een laid-back vissersdorpje waar alleen backpackers komen om goedkoop te gaan duiken. En dat is dan ook precies wat ik gisteren gedaan heb, heerlijk om tussen de 12 en 30 m onder water te glijden en te genieten van de meest divers gekleurde vissen in alle vormen en maten. Dat gaat me denk ik nooit vervelen...
Vandaag zou ik vertrekken naar Venezuela maar ben spontaan met een groep Engelsen en Ieren gaan vissen en snorkelen. Het duurde even voordat we een visser gevonden hadden die begreep wat we wilden. Uiteraard kon niemand van ons spaans, dus met handen en voeten en wijzen en vooral veel herhalen bleken we er toch uit te komen. Het vissen was simpel: gewoon een lijntje met een stukje vis in het water gooien, even wachten en dan als je wat voelt een ruk aan de lijn geven en klaar ben je: er sparteld een snapper aan de lijn (dat is een smalle vis met een soort schaar bek). Op een half uurtje heb ik zo vier snappers binnen gehaald...das beter dan in de waddenzee sukkelen.

En om mijn plaatje van colombia niet al te roos te kleuren moet ik eerlijk bekennen dat zoals in elk Zuid Amerikaans land ook hier overvallen gebeuren (geld of rugtas zijn dan weg) en wordt je af en toe opgelicht door de politie. Maar dat mag je zeker niet weerhouden om hier naar toe te komen. Want zoals gezegd dat gebeurt hier in elk land en hier wellicht nog wel minder en ook nog eens met een glimlach.
Een bonus is dat je hier kwasi geen Nederlanders tegen komt: en dat is pas uniek:-)

volgende keer hopelijk nieuws uit Venezuela...