Guyana - Kaieteur Falls

Halli Hallo,

na een kleine 3 weken ueber rieleksen in Parbo ben ik aan mijn tripje richting Trinidad begonnen - deze reis brengt me dwars door Guyana, kort in Brasilie en vervolgens van Zuid naar Noord Venezuela...

Maar nu dus eerst Guyana. Heel eerlijk gezegd had ik wat gemengde gevoelens hier heen te gaan omdat ongeveer 15 verschillende mensen in Suriname me hebben gewaarschuwd voor de criminaliteit hier...dat voelt niet fijn.

Het duurde 'slechts' 17 uur om de 400 km van parbo naar Georgetown te overbruggen - de grootste tijd gaat verloren door het wachten op veerboten (nu weet ik waarom wij overal bruggen hebben:-), maar autos die in de modder op de wegen komen vast te zitten en met tractors moeten worden weg gesleept helpen zeker ook niet. In Guyana maken paarden, koeien, ezels, honden, varkens, etc. het echt avontuurlijk op de weg. Er liggen dan ook hier en daar dode geiten langs de weg.. Door de regelmatige overstromingen schijnen hekken niet echt de moeite...

Anyway ik ben behouden en wel in Georgetown aangekomen en heb samen met een Brasiliaanse Federal Agent een kamer in een hostel gedeeld - erg gezellig.

Van de grootste attractie van dit land had ik nog niet eerder gehoord: Kaieteur Falls - de grootste single drop waterval van de hele wereld midden in de jungle. Dat moest ik zien. Door de regen is het me zondag niet gelukt - maar ik had het geluk dat ik gisteren met een viertal Engelse bejaarden die kant op mocht.

Echt een brute ervaring om in zo een klein 6 persoon vliegtuigje over het oerwoud te schuren - al helemaal omdat er net voor de start nog problemen waren met de vleugelklappen. Wij weer uitstappen; hier en daar wat schroevjes aandraaien en wat trekken en hop we mochten het een tweede keer proberen - dat vonden de Engelse dames helemaal niet fijn.

De waterval zelf is echt waar magnifiek (schrijf je dat zo?). We waren de enigen daar en hadden 2 uur de tijd om vanuit verschillende punten naar deze 230 m hoge en ook brede waterval de koeleoeren- ik had daar wel kunnen blijven.. Een piepkleine gouden kikker die ueber giftig is kregen we er nog gratis bij.


Aan Georgetown zelf is waarlijk geen nota aan. Vanavond vertrek ik met de bus om 16 uur op een zandweg naar Brasilie te bruisen - het schijnt erg avontuurlijk een mooi te zijn. Maar daar kan ik hopelijk weer wat over schrijven.

ait arnout