Start deel 2 - in Parbo

Hallo lieve allemaal,

na meer dan een maand pauze gaan we weer lustig verder. Ik ben wel onwijs blij dat ik de tussenstop in Duitsland en Belgie gepland had, want de bruilofd en het eieren-zoeken met Pasen had ik niet willen missen...

Na na een kleine 2 weken 'thuis' (slapend bij mijn (schoon)ouders)zat ik alweer in het vliegtuig richting Paramaribo en ik had er zin. Vooral natuurlijk om mijn schatje na 7 weken weer te kunnen zien en vasthouden<3.

Deze vreugde over het weerzien was gelukkige geheel wederzijds, ook al is het wel weer even wennen aan elkaar. Het leek net alsof we weer een eerste date hadden, haha. Maar dan wel in chill - bill Paramaribo.

Wat een geweldige ervaring om in zo een ver, tropisch land gewoon in het Nederlands aan de buschauffeur te kunnen vragen dat ie bij het Kerkplein stopt. Ik blijf me hierover verbazen.

Vanaf moment 1 voel ik me dan ook ueber op mijn gemak hier. Het is overal mooi groen en er ligt geel zand langs de wegen, zodat je het gevoel hebt aan de kust te zitten. Maar daar kun je hier lang naar zoeken, wat ze wel hebben is een rivier die bruin is van de modder (die kennelijk vanuit Brasilie komt aandruiven..)

En wat de criminaliteit betreft, die is hier nog te zien nog te voelen. Geen enkel probleem om hier in je eentje te wandelen, te fietsen of wat dan ook.

De eerste twee weken stonden voor mij in het teken van slapen en op mijn dooie gemak door de stad banjeren. Zelfs internetten leek me te vermoeiend. Je ziet ik pas me moeiteloos aan de cultuur aan:-)

Het eerste weekend zijn we op stap geweest: een buitenkansje om eens op een rastafarie concert te zijn kun je natuurlijk niet laten schieten. Daar sta je dan tussen een kleine 10.000 rasta-creolen te dansen op Richie Spice (ken je niet? ik ook niet..maar is geweldig!)

De afgelopen vier dagen ben ik het binnenland in getrokken. Dat mag natuurlijk niet missen bij een bezoek aan Suriname. In Paramaribo krijg je het gevoel dat je dat alleen middels een touroperator kan doen. Maar dat kost a veel pieken en b zit je dan met zo een groep Nederlandse stagiaires opgeschept (en van wat ik hier heb zien rondlopen wil je dat niet)..

Imres baas was het met me eens en gaf me tips om op Surinaamse wijze het binnenland in te gaan. Is toch ook te gek om dat niet te proberen in een land waar je gewoon Nederlands kan spreken?

De trip met een busje rastafaries en aansluitend een boottochtje van 45 minuten verliep dan ook vlekkeloos. Je moet gewoon geduld hebben en je niet teveel afvragen wat er allemaal gebeurt (waarom je om de haverklap stopt bijvoorbeeld)...

Mijn bestemming was een verblijf aan de bovensuriname rivier. Mijn hutje stond aan de rand van de rivier en was onderdeel van het dorp Jaw Jaw. Absoluut te gek.
Niet alleen het uitzicht op de stroomversnellingen maar ook op de dagelijkse gang van zaken in het dorp> vooral het wassen, vissen, spelen en zwemmen van jong en oud in de rivier was een waar schouwspel.
Eigenlijk was dat een beetje hoe ik me Afrika had voorgesteld, haha.

Ik moet nu snel stoppen anders stop internet..

tot snel,
arnout